...

Vakantie van Malango school

De eerste week vakantie. Ik heb voor mijn gevoel echt vakantie gehouden. 's Middags had ik verder willen lezen "Teaching with the brain in kind", maar na de eerste zinnen viel ik al in een gezonde middagslaap. Het mocht, want het was tenslotte vakantie.

In het begin van de week heb ik pasfoto's gemaakt van de Amerikanen hier. Dit voorjaar moeten alle visa worden vernieuwd en daarvoor moeten de paspoorten voldoende geldig zijn. Deze vrijdag is de Amerikaanse consul hier op de basis geweest als service gebaar. Dat scheelt handenvol geld. Een reisje naar Port Moresby met je gezin om je paspoort te vernieuwen kost al gauw 700-1000 dollar. Nu kon het praktisch gratis. Ik mag zeggen dat ik inmiddels een ervaren pasfoto-graaf ben, en alle foto's werden gelukkig geaccepteerd. De eisen aan pasfoto's worden steeds scherper. Ter illustratie een pasfotootje van het zoontje van een zendeling die onder de Siar op New Ireland werkt: Leuk kereltje.

In Roelies afwezigheid heeft Judith - onze wokmeri (werk mevrouw)- de tuin onder haar hoede genomen. Ze is een snelle werkster en na een uurtje zag het voortuintje er weer perfect uit. Sommige bloemen zijn ronduit prachtig, waarvan enkele ter illustratie:

..

Maandagavond werd er verderop een vuurtje gemaakt om wat marshmallows te roosteren. Ik houd daar niet van... kleverig en vaak verbrand, maar voor de kinderen in de vakantie is het natuurlijk prachtig. Maar voor Martin en Tineke was het ook een buitenkansje. Martin zei dat hij een zeer ervaren marshmallow man was. Dat wilden we wel eens zien. Het klopte aardig en met een elegant vorkje reikt hij het kleverige hete goedje aan zijn gade: Tineke.

.

Donderdag ben ik met Martin en Tineke naar Kimbe geweest om ons rijbewijs in orde te maken. Martin kreeg te horen dat je hier eerst een halfjaar moet zijn om een rijbewijs te krijgen. We zeiden dat dat vast wel eens zou gebeuren, omdat Martin hier enkele jaren hoopt te zijn. Na wat gewichtig doen door de dienstdoend ambtenaar en 20 kina betalen kregen we van de politie toch de papieren om een rijbewijs op te halen. Dat was een andere dienst in een ander gebouw. Toen ik vorig jaar mijn rijbewijs wilde ophalen was de inkt op waardoor ik een handgeschreven voorlopig rijbewijs kreeg. Nu was de inkt inmiddels weer op, waardoor ook Martin een handgeschreven voorlopig rijbewijs heeft.

.

Het kleine briefje links onder het bord is rechts uitvergroot:
"Omdat de inkt op is, kunnen we geen foto op het rijbewijs printen."

Vrijdag werden we uitgenodigd om in een smalle kano... zo'n kleine uitgeholde boomstam... de zee op te gaan. Martin zou dan meteen wat gaan snorkelen op het rif. Ik ben meer voor de foto's. Jammergenoeg geen onderwatercamera, dus ik nam een klein oud cameraatje mee voor het geval ik overboord zou vallen. Niet denkbeeldig overigens. kijk maar naar de foto's:

.

Een voor een werden we meegenomen de zee op en op het rif "losgelaten". Martin was een van de eersten... ik zou als laatste gaan. De boten lagen vlak naast een wasplaats (wasgoed) van de vrouwen van Kasia. Ik vroeg om een foto te maken van het tafereel... dat mocht (veel gegiechel) en snel schoten ze allemaal wat aan om netjes op de foto te komen.

In de buurt speelden kinderen ondertussen een soort knikkerspel maar dan met elastiekjes. Sommigen hadden inmiddels een pols vol elastiekjes gewonnen!

..

Toen was het mijn beurt om in de kano te gaan. Op sommige plaatsen was het rif zo prachtig blauw. We voeren tot aan de rand van het rif waar het steil tientallen meters naar beneden gaat... indrukwekkend omdat het water zo helder is dat je het een heel eind kunt volgen. De structur van deze riffen en de vorm van onze Kimbe baai maken de kans op tsunami's zeer klein. Geen zorgen dus!!

.

Met de camera in zijn achteruit kwam de "schipper" mooi in beeld. Deze heeft heel wat afgepeddeld om ons allemaal te laten sightseeen over het rif. Maar hij was het gewend. Hij vist altijd in dit kleine bootje. Je kunt je voorstellen dat dit de visstand niet dramatisch schaadt.
Rechtsboven een impressie van de prachtige blauwe kleuren van het rif. Het is op deze plaats heel ondiep en wat je ziet is zuiver zand met een coating van .... Dat moet ik nog eens uitzoeken.

Op de terugweg zagen we deze mannen met een drijfnet vissen. Dat wordt al serieuzer. De vissen zijn hier weliswaar prachtig maar de hoeveelheden beperkt. Ook deze vissers merken al dat de vissen kleiner en in aantal minder worden.

Tot slot nog een foto van Martin de Jong temidden van kinderen in Kasia.
(Voor de hardnekkige twijfelaars of Martin en Tineke wel echt zijn aangekomen).

Jullie missen mij natuurlijk op al deze foto's. Je moet je indenken dat ik op de plaats sta waar de foto's worden genomen. Verder ben ik weinig veranderd. Een beetje ouder en bruiner geworden.

Het eten koken gaat me goed af in Roelie's afwezigheid. Van de week heb ik eerst bij Jan en Annette tortilla's gegeten en later bij anderen een heerlijk Afrikaans pindagerecht (gelukkig met vlees en rijst). Voor mezelf heb ik flink wat aardappelen geschild en in blokjes gekookt in kleine porties in het vriesvak. Die kan ik mondjesmaat opbakken. De groenten zijn weer te koop op de markt. De lokale groente "Aupa" (= Amaranthus) is goed klaar te maken als spinazie (a la creme) en levert me de nodige vitaminen en mineralen.

Vandaag heb ik een "Even tussendoor" digitaal nieuwsbriefje naar Nederland gestuurd. Die zullen jullie van de week wel in de bus krijgen.
Morgen (zondag) mag ik de dienst leiden. Dat is me nog steeds op het lijf geschreven.
Dit is het weer voor deze week.

Hartelijke groet van Sinco.

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!